Hèhè, na een dag reizen...

Eindelijk was het zover. Lang gewacht, maar vandaag (of eigenlijk gister) was het dan zover.

Om 5.30 uur ging de wekker af, om 6.30 uur van huis af vertrokken naar Schiphol. Daar aangekomen hebben we snel afscheid genomen van onze ouders en vervolgens ingecheckt. Daarna maar direct door de paspoortcontrole.

De dag was in ieder geval goed begonnen. Alles liep op rolletjes, dus gingen we op zoek naar een restaurant, want inmiddels hadden we er al wat uren op zitten.
Broodje en koffie gehaald, we gaan ergens zitten, ik kijk naar de instapkaarten in mijn hand en lichtelijk paniekerig denk ik bij mijzelf: "Ik had toch nog een paspoort?!" Trillend van de stress terug gelopen naar daar waar we geweest waren en ondertussen denkend dat ik mijn paspoort nooit verloren kon zijn, omdat ik zeker wist dat ik hem in mijn handen had bij het kopen van de broodjes!
Pfff... toen ik terugliep naar ons tafeltje stond Monique godzijdank met mijn paspoort te zwaaien. Was dat kreng achter mijn tas gevallen! Wie kijkt daar nou? Okee, eerlijk is eerlijk, natuurlijk ben ik degene die dat ding daar heeft gedropt! Maar opluchting alom.

Ik geef Monique haar instapkaarten, waarop zij doodleuk zegt: "En waar is mijn paspoort dan?!" Ehm... die had ik niet gekregen en dat wist ik heeeeel zeker! De volgende lichtelijk in de stress. Gelukkig hield ik dit keer het hoofd koel (ahum!) want ik kon Monique vertellen dat ze haar paspoort in haar tas had gedaan!

En dan denk je bij jezelf: Hoe vaak ben je de afgelopen jaren op pad geweest met paspoort? Inderdaad, heel vaak! Maar voor alles is een eerste keer, dus dit kon niet uitblijven.

De rest van de dag liep als een trein. Geen vertragingen, 30 minuten eerder geland op Atlanta, op tijd vertrokken richting Phoenix, de auto stond al klaar bij Hertz! Het kon niet op. Zelfs het hotel vonden we razendsnel! Dat we op de interstate de verkeerde kant op gingen, vergeten we voor het gemak, want ook daar kwamen we snel achter.

En nu, nu lig ik nog even dit te typen in het hotel. Het is hier snikheet! Echt snikheet! Toen we het vliegtuig uit kwamen, sloeg de hitte recht in het gezicht! Maar we klagen niet, hoor. De baliemedewerker van Hertz vroeg hoeveel graden het in Nederland was toen we weggingen en ja, hij kon zich wel voorstellen waarom we naar Phoenix kwamen! Rond een uurtje of 6 was het nog 102 Fahrenheit... Jammer genoeg hadden we honger en geen zin meer om nog het zwembad in te duiken.

Tot zover het eerste verslag vanuit de States. Morgen gaan we weg uit Phoenix, maar eerst een supermarkt zoeken voor de broodnodige dingen.....