We werden weer op een mooie tijd wakker, uurtje of 6! Natuurlijk stonden we niet direct op, dat duurde nog wel even. We hadden ook geen haast vandaag. We hoefden alleen maar naar de Grand Canyon. Dat ligt op ongeveer anderhalf uur rijden vanaf Kanab.
In alle vroegte vanmorgen had ik al bliksemflitsen in de verte gezien en onderweg naar de Grand Canyon kregen we de eerste regendruppels te verwerken. Bij de ingang van het park weer een America, the beautifull pas gekocht. En daar… daar begon het te hagelen. Alsof er stenen naar benee kwamen! Gelukkig zijn de buien vrij snel voorbij, dus tegen de tijd dat we bij het visitor center aankwamen, konden de zonnebrillen weer op.
Bij het visitor center hebben we ingecheckt, want we hadden natuurlijk maaaaaaaaanden gelee al een cabin besproken voor 2 nachten. Na het inchecken zijn we natuurlijk de cabin gaan bekijken. In één woord gezegd: basic, meer dan basic. We hebben 2 bedden, een tafel, een wastafel, een toilet een douche en that’s it! Maar het is genoeg. Dit is wat we willen, nietwaar?
Koffers uitgeladen en weer op pad. Ons doel voor vandaag was Point Royal, maar bij het visitor centre kregen we helaas te horen dat de weg er naar toe was afgesloten in verband met een gecontroleerde brand. Geen paniek! De Grand Canyon staat niet in de fik! Dit zijn branden die worden aangestoken door de brandweer zelf en hebben tot doel de grond vruchtbaar te houden.
We konden wel naar Point Imperial. Dus wij op weg. Een lange rit naar boven, want Point Imperial ligt op het hoogste punt van de Grand Canyon, op zo’n 8.803 foot. Daar kon je een leuke hike lopen van ongeveer 2 uur. Een goeie oefening voor de dag van morgen, dachten wij.
In alle vroegte vanmorgen had ik al bliksemflitsen in de verte gezien en onderweg naar de Grand Canyon kregen we de eerste regendruppels te verwerken. Bij de ingang van het park weer een America, the beautifull pas gekocht. En daar… daar begon het te hagelen. Alsof er stenen naar benee kwamen! Gelukkig zijn de buien vrij snel voorbij, dus tegen de tijd dat we bij het visitor center aankwamen, konden de zonnebrillen weer op.
Bij het visitor center hebben we ingecheckt, want we hadden natuurlijk maaaaaaaaanden gelee al een cabin besproken voor 2 nachten. Na het inchecken zijn we natuurlijk de cabin gaan bekijken. In één woord gezegd: basic, meer dan basic. We hebben 2 bedden, een tafel, een wastafel, een toilet een douche en that’s it! Maar het is genoeg. Dit is wat we willen, nietwaar?
Koffers uitgeladen en weer op pad. Ons doel voor vandaag was Point Royal, maar bij het visitor centre kregen we helaas te horen dat de weg er naar toe was afgesloten in verband met een gecontroleerde brand. Geen paniek! De Grand Canyon staat niet in de fik! Dit zijn branden die worden aangestoken door de brandweer zelf en hebben tot doel de grond vruchtbaar te houden.
We konden wel naar Point Imperial. Dus wij op weg. Een lange rit naar boven, want Point Imperial ligt op het hoogste punt van de Grand Canyon, op zo’n 8.803 foot. Daar kon je een leuke hike lopen van ongeveer 2 uur. Een goeie oefening voor de dag van morgen, dachten wij.
Boven aangekomen besloten we om eerst wat te gaan eten. Zo gezegd, zo gedaan.
Na de lunch de rugzakken gepakt, flessen gevuld met water en op pad. We zijn nog geen 100 meter verderop of we horen een donderslag… "Ach", zeiden wij, "geen probleem. We lopen nog een stukje verder en zien hoe het gaat." Nog eens honderd meter verderop zag ik een lichtflits en dan krijg ik toch een beetje de kriebels. Toen er ineens ook nog een fikse donder klonk, besloten we om eens wijs te zijn en terug te gaan. Geloof me, dat was maar goed ook! Want we waren nog niet goed en wel op de parkeerplaats of het begon te stortregenen!
Door het regenachtige weer en de zware bewolking dachten we dat we een mooie zonsondergang wel konden vergeten. Maar niets bleek minder waar!
Tegen de avond brak de zon weer door en dat gaf toch een spectaculaire zonsondergang. In volle glorie kleurde de Grand Canyon in alle pracht en praal! In één woord: fantastisch! Ongeëvenaard…
Tot het donker werd, want toen was de hemel bezaaid met sterren. Wederom fantastisch! Opmerking van Monique: "Oh, misschien zien we wel een vallende ster! Ach wat, die heb ik vanmorgen al gezien in de gedaante van Britney Spears!". Zo nu en dan heeft ze wel humor! (Note: de openingsact van Britney Spears tijdens de VMA viel niet in goede aarde bij de Amerikanen.)
Vanavond is het vroeg naar bed, want morgen staat een mooie, maar zware dag te wachten. Gelukkig waren wij op dit moment nog onwetend over de dag van morgen……..
Vanavond is het vroeg naar bed, want morgen staat een mooie, maar zware dag te wachten. Gelukkig waren wij op dit moment nog onwetend over de dag van morgen……..
1 opmerking:
Een onweersbuitje is dus een remmende factor? Mmmm, ik had de bikkelfactor toch hoger ingeschat. Zeker nu ik geen foto's als bewijs zie.
JP
Een reactie posten